Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Duo Reges: constructio interrete. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Hoc non est positum in nostra actione. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Primum divisit ineleganter; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.

Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?

Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; De quibus cupio scire quid sentias. Sed ille, ut dixi, vitiose. Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Nihil illinc huc pervenit. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Bork

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab
Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis,
ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.

Poterat autem inpune;: Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
Praeclare hoc quidem.: Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Sed nimis multa.: Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?
Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;

Prioris generis est docilitas, memoria;
At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.
Quid enim dicis omne animal, simul atque sit ortum, applicatum esse ad se diligendum esseque in se conservando occupatum?
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.